marlis

şimdi.

dedikodu yapmak gibi olmasın ama, bir söylentiye göre Adem'le bizimki sevişirken çıkan bir kavgadan sonra ayrılmaya karar vermişler.
derler ki sevişme esnasında ikisi de üstte olmak isterlermiş. zira üstte olmak sırtını bulutlara, yani tanrıya vermek anlamına gelirken altta olanınsa sırtı toprağa, yani ölüme bakarmış.

bizimki altta olmayı kaldıramazmış.

derken.

hikaye bir yol buluyor. belki bir süre sonra "a-aa! çıkmaz yolmuş" diyeceğim, lakin şimdilik bir yol bulmanın doygunluğuyla keyifler keka.
durmadan yürümek durmanın bir başka biçimi ise nasıl, bir an derin nefes alıp yürümeden durmak da yürümenin başka bir biçimiiiiiiii...........,
(ah, diyorum, nostalji!)

tekrar aynı döngüye döneceğim diye aklım çıkıyor; aynı depresyona girip günlerce yataktan çıkmayacağım diye kopan ödüm tekrar çok mutlu olup mutlu bir ev kadını bönlüğünde sıkışıp kalacağım korkusunun bokuna karışıyor.

sonra.

bilimsel araştırmalara göre 24 yaş insanoğlunun en verimli yaşıymış. zekanın, yaratıcılığın ve konsantrasyonun en yükseklerde seyrettiği zaman olduğu biyolojik bulgularla kanıtlanmış.
en verimli yılımın arifesinde,
olur da birkaç ay daha uzatırım umudu ile,
yeni defterler alıp ilk sayfasına koca koca yazıyorum: LILITH.



(ben çok uzun zamandır seni bekliyorum.)