15 Eylül 2012 Cumartesi

Bom bom bom bom bom bom bom borobom...
Turuncu gömleğim var yakası meme uçlarıma değiyor. Sarı kırmızı çoraplarım var. Sokakta, orada burada gülüyorlar bana. HEY BE; PAÇA PAÇA ZURNA PANTOLONLARIM VAR.

Atölyeden çıktım, kafam iyi çıktım, yol boyunca nedensiz yere bu satırları tekrar edip durdum içimde.
Ne zaman okusam içim acır, halbuki bugün hiç acımamalıydı. Kendimi yendim bugün, korkularımı alt ettim, iki harika insanla tanıştım, bir insanı yeni baştan tanıdım, çok yoruldum, çok koşturdum, çok heyecanlandım... Nerelere gitsem, ne haltlar çevirsem bilemedim bütün gün.
Bugün kime ne düşünüyorsam onu söyledim sadece. İçimde hiçbir şey kalmadı. Mutlu da ettim, mutlu da oldum.  Belki birilerini sıkmışımdır ama adam sen de, insan nelere sıkılmıyor ki.


Koşturmam gereken yerlerin listesini attım ona. Kuaföre yalnız, geri kalan hemen her şeye beraber çek attık, stada gidip fotoğraf çektik, film yıkadık, tesisleri yıldızlı çeklerle doldurduk, hediye aldık. O hep yanı başımdaydı.



Tabi ki daha güzel fotoğraflarım var ve tabi ki güzel olmak umrumda değil.

Kafam güzel bu gece!
İçim dışım çok güzel.

Bir de gece şarkısı vardı bir de ortalıkta dans eden insanlar.
Bana içini açan bir adam.
Ortalığa saçtığım kendi içim.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder