günlerdir süren saçma salak ruh hali, cilve, saatlerce gülme, suskunlaşma birden, yeni insanlar tanıyıp eğlenmeye başlama, eskilere özlemin doruklara çıkması. dakikalarca göz makyajıyla uğraşıp arkasından gözlerin oyulana kadar ağlama. ortadaki kararın doğru ve ortak bir karar olduğunu bilmek o doğrunun sertliğini yumuşatamıyor.
ağlamak nereden gelir? yani insanın psikolojisi bozukken niye acısını gözlerinden çıkarır, bunu bir doktor civanıma sormalıyım. şarkı söylemek sonra, hayatında hiç söylememişken. "meyan", o şarkının meyan perdesine ilk defa çıkabildim ama önemli değil, söyleme nedeni peste kaldı çünkü, bu kızı yeniden büyütmeliyim.
zarlar düşeş gelseydi her şey çok farklı olabilirdi, olmadı.
belki de hepsi zarlar o el kırık geliği için böyle oldu. o an o zarları eline tekrar aldı. bir daha attı. doğrusu buydu ama onun o an attığı zar. aslında senin zarındı belki de..
YanıtlaSilo zar sırasını atlattı. ve her şey karıştı.
ah..
o el zarlar kırık gelmemiş olsaydı..
bi işe yarar mıydı?