6 Kasım 2016 Pazar



Bazen sadece ilk cümle oluyor ve gerisi ona sarıla sarılaaa sarmalana devam ediyor. Birbirinin ardına değil de sırtına eklendiği için ayrılması çok daha zor; çünkü, bilirsiniz, "kaşık pozisyonu" pozisyonların en huzurlusudur. Birbirine dolanan ve birbirine dolanmayacak olsa neye yarayanların hepsini içerir.

Bu yüzden ilk cümle önemli: bu cümlenin hayalini kuruyorum. O hayalde de "üstüne ekliyorum" sözcükleri geçiyor. Su gibi düşünmeli, bir suyun üstüne başka bir su eklediğinde elde ettiğin yine tek bir sudur. Böyle bir matematiği ancak romantikler kurar, fizikçiler bozar. Zaten fizik de uzun süre yaptıklarını anlayıp neden yaptıklarını anlamadıklarım olarak yaftalanmadı mı?

Bir cümle kuruyorum; o cümle, iki vuruşla kalbi titretmeyi sağlayan şarkıyı betimliyor. Anladınız mı hangisinden bahsettiğimi? Dünya mı o iki notadan ibaret oluyor, yoksa sen mi dünya oluyorsun? Dünyaya da ne oluyor, yerinde duruyor ama sanki gökyüzü genişliyor.

İlk cümleyi kuramıyorum.

1 yorum:

  1. "Böyle bir matematiği ancak romantikler kurar, fizikçiler bozar."

    YanıtlaSil