16 Ağustos 2010 Pazartesi

sorun şu ki ben oblomov'u özledim. tutunamayanlar'ı, onca yoksulluk varken'i, toza sor'u,kedi mektupları'nı.sonra arizona dream'i , persona'yı, big fish'i, the fall'ı...
değişimden niye bu kadar çekiniyorsun diyor. aynı insanlarla aynı ortama gidiyorsun. odtü bi yenilik değil. aynı mekanlara gidiyorsun. sırf 3 yıl önceki bir olay yüzünden uykusuzu bile denemiyorsun. tek bir adama aşık oldun vazgeçemedin. tek bir memlekete bağlandın dışarıda ne var düşünmüyorsun bile. kaçırdığın hayatların yükünü taşımamak için hiç düşünmüyorsun.
insanlar büyüdükçe hayalleri küçülür mü baba?

3 yorum:

  1. ipek! peki ya benim aynı geçmişe bağlılıktayken herşeyi bırakıp gidecek olmama ne demeli?

    YanıtlaSil
  2. cesaret! gözü karalık anacım.

    YanıtlaSil
  3. değişim insanın dışında değil içindedir.

    (bunu birileri mutlaka söylemiş olmalı)

    YanıtlaSil