marlis

dün gece, çok uzun zamandır yüreğimin üstünde oturan, ağırlığıyla ezildiğim ama alıştığımdan farkedemediğim kalp kırıklığını çözdük uğraşıp didinerek. o kadar uzun süredir varmışki, o kadar alışmışım, kendimden bir parça sanıyormuşum onu. değilmiş meğer. dün gece kalp ameliyatına girdim sanki:) ve oradan yarayı aldık, sardık onu, iyileşmeye bıraktık. içinde sıkışmış tüm cümleleri döktük, hafiflettik. beraber yaptığımız son ve en güzel işi yaptık. teşekkür ederim...